Kodeks pracy wyróżnia następujące rodzaje umów o pracę:
– umowę na czas niekreślony,
– umowę na czas określony, w tym umowa na zastępstwo,
– umowę na czas wykonania określonej pracy,
– umowę na okres próbny (może poprzedzać każdą z wyżej wymienionych umów).

Umowa na czas nieokreślony należy do umów bezterminowych. Pozostałe umowy zawierane są na czas określony, tym samym konieczne jest wskazanie terminu końcowego umowę będącego jednocześnie datą rozwiązania stosunku pracy. Określenie terminu następuje poprzez podanie:
– konkretnej daty rozwiązania umowy np. 23 lipca 2014 r.,
– okresu, na jaki umowa została zawarta np. 13 miesięcy,
– jakiegoś zdarzenia przyszłego, którego spełnienie spowoduje rozwiązanie umowy, np. powrót dozorcy ze zwolnienia lekarskiego.

Każda niejednoznaczność w określeniu zakończenia trwania umowy skutkować będzie traktowaniem jej jako umowy na czas nieokreślony.

Zdarza się również, iż z okoliczności zawarcia umowy wynika jednoznacznie, że została ona zawarta na czas określony, mino iż nie podano konkretnej daty ustania stosunku pracy. Tak będzie w przypadku zatrudnienia osoby np. do prowadzenia wypożyczalni sprzętu wodnego w ośrodku wczasowym czynnym wyłącznie w okresie letnim. Ale lepiej wcześniej zadbać o tę kwestię i podać datę…